wind of change

Podkusiło mnie coś dzisiaj, jakieś złe chyba, żeby zmienić poranną drogą. Bo mi się wczoraj spodobało, bo choć było dłużej to fajniej. Ale (zawsze musi być jakieś "ale") o ile po południu wydawało się to dobrym pomysłem, to rano już niekoniecznie. Więc postanowiłam skrócić sobie tą nową, dłuższą trasę... nooo chciałam dobrze. Naprawdę. A wyszło jak zwykle. Albowiem ponieważ z powodu posiadania nadzwyczajnych zdolności lokalizacyjnych, trasa dziwnym trafem się wydłużyła, a ja przybiłam do biurka w czasie, który nazywam koszmarnie nieprzyzwoitym. Było tak późno, że sądziłam, że nawet Pan Kanapka już dawno zawinął swoje delikatesy i pojechał do domu, więc kupiłam bułę gdzie indziej. Jak na złość okazało się, że on też się gdzieś zaguzdrzył i gdybym była mniej pochopna to miałabym dziś dobre śniadanie, a tak to rogal gumowy uśmiał się ze mnie po pachy.
Ale to nic, jutro będę już zorganizowana, że git majonez.
No i takie zmiany wiatr przywiał. Ale przecież zmiana jest jedyną stałą w życiu. Nieprawdaż??

[edit popołudniowy]
Zwycięstwo. Skrót został obczajony. Wieddzie między dwoma zaoranymi polami. Zamierzam teraz tamtędy jeździć, chociażby po to, żeby zobaczyć co tam wyrośnie. Obstawiam jakieś zboże :)